+ 6 - 2 | § ¶boekpresentatie ' van Miss America'
'Een opkontje van Max.' Waarin de schrijfster en de uitgever van een boek over RTL's man in New York ernstig worden beledigd.
HP/De Tijd, Jan Zandbergen: onder de gordel.
28 oktober 2004: Ex-teievisieprincipaal en thans uitgever Bert 'Bertolucci' van der Veer speelde afgelopen week zijn belangrijkste troefkaart van het seizoen. Zijn met veel bombarie aangekondigde boek Miss America van Nathalie Huigsloot werd tijdens een grote presentatie onthuld ten overstaan van een select gezelschap uit de wereld van de film en de media. Nathalie zelve staat tussen televisieproducent Gijs van de Westelaken van Column Producties BV (I.) 
en scenarioschrijver Theodor Holman. Huigsloot, die in haar boek de beroemde televisiecorrespondent Max Westerman in ongunstige tinten schildert, bleek de ideale netwerkster te zijn op deze drukbezochte presentatie. Beroemde kennissen hebben kan overigens ook nadelig werken: in hun toespraak zag het duo Holman en Van de Westelaken kans om zowel de auteur (zij was ooit medewerkster van Column Producties) als haar uitgever Bertolucci tot op het bot te beledigen - iets waar de eveneens aanwezige Theo van Gogh (op 
foto twee rechts van Nathalie) zich bijzonder vrolijk over maakte. Zo zou volgens de toespraak van het tweetal de schrijfster zich tijdens haar dienstverband voor Column Producties volop te buiten zijn gegaan aan drank, snuif & seks (maar vast niet met Holman), en zou Bertolucci zeer onlangs, na afloop van de uitreiking van de Televizierring, met de AVRO-kapstok de liefde hebben bedreven, zijnde het enige object-met-damesmantel dat niet luidruchtig tegen Van der Veers avances protesteerde. Tot zo ver de meest schandelijke passages. Column Producties BVbleek eveneens verantwoordelijk te zijn voor het televisieprogramma Testbeeld, een journalistiek vehikel van Veronica. Ook aan dit programma was Huigsloot indertijd verbonden, en twee beroemde ex-collega's van haar maakten deze avond hun opwachting. Wij doelen hier op de 
beide Quootjes Jort Kelder en Eric Smit - links de hoofdredacteur, rechts diens adjunct. Theodor Holman sprak met een mengeling van jaloezie en bewondering over de oplage van Smits boek De broncode, waarvan naar verluidt zo'n 35.000 exemplaren zouden zijn
weggezet.
Onder de overige gasten ontdekten we Fuck Her Madly-hoofdredacteur Erik Noomen, die het boek vooraf had gelezen en in het geheim adviezen had gegeven, plus de beroemde single Cindy Hoetmer, die als altijd alle mannen stond te verachten. De beide Spunkies jan Hoek en Renske de Greef tot slot, die te gast waren bij hun gloednieuwe uitgever Oscar van Gelderen, stonden te trappelen van ongeduld om het bejaarde gezelschap op een royale dosis Drionpillen te trakteren.
+ 1 - 5 | § ¶Interview Jort Kelder voor Blvd
"ik dacht: ze valt bijna voorover, dat is niet goed. Hoe kan zo’n klein meisje zo ongelooflijk geschapen zijn?"
Ben je een billen- of een borstenman?
Uhm, nou ja, borsten springen het meest in het oog natuurlijk. Zeker bij mijn vriendin. Maar ja, ik denk toch borsten. Ik vind mooie billetjes belangrijk, maar met borsten heb je in het dagelijks leven toch meer mee van doen. Het is handiger dat die goed zitten. En we mogen wel zeggen dat die bij Georgina redelijk goed op hun plaats zitten.
Vond je die groeiende borsten van Georgina niet een beetje eng? Zo van, waar houdt dit op?!
Het is een behoorlijke fruitmand minder dan dat het was hoor. Maar ik weet dat ik met haar op de Seychellen was en dacht: ze valt bijna voorover, dat is niet goed. Hoe kan zo'n klein meisje zo ongelooflijk geschapen zijn? Wat is hier aan de hand? En ik dacht: in verhouding schiet ik hier als man schromelijk tekort. En nu ga je zeker vragen hoe lang mijn lid is?
Nou n..
Nou dat mag je best weten hoor. Je hebt eigenlijk drie toestanden. De ene is...
+ 9 - 4 | § ¶column Volkskrant
EEN FIJN GESPREK MET EEN WIJZE OUDE DAME.
Wie goed doet, goed ontmoet. Ik ga naar het bejaardentehuis. Met giga-tegenzin, dat wel. Ik ben bang voor de dood. En voor haren uit kinnen en neuzen.Maar ouderen zijn eenzaam. In Japan hebben ze er zelfs een knuffelrobot voor uitgevonden. Als de bejaarde klaagt: 'Ik voel me niet zo lekker vandaag', antwoordt acht kilo staal: 'Waarom rust u niet wat uit?' en rollen robotoogjes heen en weer.
Mijn aftocht naar het bejaardentehuis is niet geheel belangeloos. Mijn doodsangst drukt op mijn levensgeluk. Oudjes kunnen die angst misschien wegnemen, in ruil voor wat sierlijke onbaatzuchtigheid. En me op de valreep van hun leven informeren over het geheim van een gelukkig bestaan.
Ik stel me voor. 'Hai. Ik kom een praatje met een bejaarde maken.'...