Zoek!

'Opbeurende' kritieken

"Nathalie Huigsloot kan beter haar geld op haar rug verdienen!"








03 Aug '05 - 1060 W, 2 I - + 127 - 86 Interview Jort Kelder voor Blvd

"ik dacht: ze valt bijna voorover, dat is niet goed. Hoe kan zo’n klein meisje zo ongelooflijk geschapen zijn?"

Ben je een billen- of een borstenman?
Uhm, nou ja, borsten springen het meest in het oog natuurlijk. Zeker bij mijn vriendin. Maar ja, ik denk toch borsten. Ik vind mooie billetjes belangrijk, maar met borsten heb je in het dagelijks leven toch meer mee van doen. Het is handiger dat die goed zitten. En we mogen wel zeggen dat die bij Georgina redelijk goed op hun plaats zitten.
Vond je die groeiende borsten van Georgina niet een beetje eng? Zo van, waar houdt dit op?!
Het is een behoorlijke fruitmand minder dan dat het was hoor. Maar ik weet dat ik met haar op de Seychellen was en dacht: ze valt bijna voorover, dat is niet goed. Hoe kan zo'n klein meisje zo ongelooflijk geschapen zijn? Wat is hier aan de hand? En ik dacht: in verhouding schiet ik hier als man schromelijk tekort. En nu ga je zeker vragen hoe lang mijn lid is?
Nou n..
Nou dat mag je best weten hoor. Je hebt eigenlijk drie toestanden. De ene is...

'op de plaats rust'. Dan is het een handpalm. Dan kunnen we ook de koude Noordzee in gaan. Dan kan ie bijna negatief worden, dan wordt het echt een knopje. En in erectie, er zijn wel exen die met centimeters in de weer zijn gegaan…eh.. 17 centimeter. Daarnaast heb ik een buitengewoon curieuze vorm. Laat ik het zo zeggen, ik zou door Chiquitta gesponsord kunnen worden.
Ben je een laatbloeier op seksueel gebied?
Ja, heel erg. Ik was natuurlijk een lelijk pubertje, een puistenkoppie tot in mijn studententijd. Ik ben eigenlijk pas op gang gekomen nadat ik de vruchtbare leeftijd al verre gepasseerd was. Vrij recent eigenlijk ja. Ik heb bijvoorbeeld ook bijna nooit iemand versierd.
Georgina?
Nee. Ik heb haar uitgenodigd voor een ritje maar dat was een ritje in een auto. Nee het is duidelijk dat Georgina, overigens wel nadat ze een hele fles Wodka naar binnen had gekanteld, mij heeft genomen. Op de mond in eerste instantie.
Wat is het vervelendst aan een relatie hebben met jou?
Ik lul de hele dag door en luister alleen naar mezelf. Ik ben een onverbeterlijke egoïst. Ik kan niet koken. Ik ben vrij matig in bed... Ik kan het niet met andere mannen vergelijken, maar ik hoor nu bijvoorbeeld weer dat ik heel slecht streel. Dat gaat allemaal net wat te hardhandig. Ik weet de gevoelige plekken maar lastig te benaderen.
Waarom verspil je je geld aan grote auto's en superdure Italiaanse bloesjes in plaats van aan een schrijnend asielzoekergezin. Zou je daar niet veel gelukkiger van worden?
Dat vind ik zo'n micro-economische Groen Links Bullshit. Ik word voorlopig nog steeds blij als ik de trap van mijn kasteel afstap en de zwanen over de vecht zie vliegen. Ik word ook redelijk gelukkig van het geluid van de vier uitlaten van mijn 400 PK sterke Ferrari-motor. Vind ik leuk. Maar je stelt wel een goede vraag, want het brengt je terug naar je eigen verantwoordelijkheid. Wanneer kies je nieuwe schoenen voor 400 euro of zeg je: ik stuur dit geld naar Azië waar ze er natuurlijk veel meer aan hebben dan ik aan mijn 37ste paar schoenen. Maar om je leven op te offeren als een kluizenaar of een martelaar aan het geluk van anderen … nou ja, laat ik het zo zeggen: zo sterk ben ik karakterologisch niet.
Je hebt een tijdje in therapie gezeten. Wat was je probleem?
Ik ben natuurlijk een egoïstische, ijdele halve nicht en dat heeft zijn zwaktes. Maar omdat ik in een relatiecrisis zat en van alle kanten te horen kreeg dat het tijd werd om eens met iemand te gaan praten die er voor heeft doorgeleerd, ben ik bij een psychiater beland. Die dokter, die mij natuurlijk een deerniswekkende figuur vond, zei: 'stel je grenzen.' Nou, dat heb ik gedaan, en mijn toenmalige kon aanstonds haar koffers pakken.
Was er niet een soort rode draad in je leven dat bij die sessies kwam opborrelen?
Nee. Wat erg hè. Misschien heb ik ook daar weer niet geluisterd.
Wat vind je lastig aan het leven?
Nou dat het eindig is. Er zijn momenten dat ik in een relatiecrisis zat en dacht; nou laten we maar stoppen. Het hoeft voor mij niet zo nodig meer. Ik ben zó ongelukkig, zó verdrietig, zó ver af van het einddoel: het eeuwige geluk, het paradijs, dat wat mij betreft ik nu wel neergeschoten kan worden. Bijna suïcidaal. In de zin van; als ik nu tegen een boom rij, nou ja, dan hebben we een berichtje in de krant van vijf regels, het zij zo. "Toch nog onverwacht heengegaan mislukte playboy enzovoort." Maar ik vind de triestigheid dat alles tot niks leidt.
Zie je jezelf met een klein Jortje op schoot?
Ik denk wel dat het heel leuk zal zijn. Jawel. Mensen zullen denken: hij kan niet fietsen, zal ook wel niet kunnen sporten, dus hij zal ook wel niet kunnen neuken, en waar komt dat kind dan vandaan? O ja, en ik kan niet dansen. Ik ben ook onhandig met kinderen, weet niet waar ik het beet moet pakken en het wordt pas handelbaar als er een soort van logische tekst uitkomt. Maar ik geloof dat je met je eigen kind anders bent. Ik ben bijvoorbeeld wel heel goed met de katten van Georgina, vergis je niet. Ik ben heel close. Vooral met de doofstomme. Daar ben ik heel goed mee.
En die aai je dan ook?
Ja, ja.
En kan je dat ook met Georgina. De hele dag een beetje mutsen, elkaar over de rug kriebelen en luieren?
Nee dat doe ik niet. Ben je me daar besodemietert. Hallo? Rug kriebelen doe ik in het paradijs wel, dat komt nog wel. Nee, daar heb ik geen geduld voor. Dat vind ik ook van een burgerlijkheid, er zijn al zoveel mensen die elkaar de hele dag over de rug lopen te kriebelen, dat zijn al die werkloze zeurpieten waar het land kapot aan gaat.
Je hebt nu een jonge vrouw en een grote auto. Zit jij in een midlifecrisis?
Dat zou best kunnen. Maar als dit een midlife crisis is mag ie wat mij betreft nog lang duren.