Op een schaal van 1 tot 10, hoe gelukkig ben je?
"Wat denk je nou? [veegt tranen weg, red.] Ik ben alles kwijt! Mijn vrouw, mijn hond, mijn huis. Ik mis Margarita elke minuut van de dag. Het enige wat ik nog heb is Pablo. Hij heeft mijn leven gered [zoent uitbundig zijn hond, red.] Schrijf maar een vijf."
Waar woon je nu dan?
"Nergens. Ik logeer veel bij mijn moeder, en soms bij vrienden. Ik heb geen cent. Soms leef ik zeven weken op macaroni. Dit pakje sigaretten heb ik bij mijn moeder vandaan."
Is er al een nieuwe vrouw in je leven?
"Vorig jaar heb ik een beeldschone vrouw ontmoet in Italië. Alles was right en goed. Maar ik kon het niet. Niet zoenen. Niet strelen. Ik kón het gewoon niet. Ik heb de hele nacht liggen janken. Ik voelde me schuldig omdat ik alleen al aan een andere vrouw dacht. Er is maar één vrouw in mijn leven en dat is Margarita. Zij is mijn zielenmaatje."
Hoe vind je het dat Margarita inmiddels al wel met een ander naar bed is geweest?
"Daar kan ik echt om janken. Vanochtend heb ik daarom jankend doorgebracht."
Wat is er zo bijzonder aan Margarita?
"D'r sproetjes, d'r neusje, d'r voetjes, d'r fijne vormpje. Alles. De manier waarop ze kon stralen. Ik kan me herinneren, toen ze een keer een avondtoilet liet maken, dat ze als een echte femrne fatale tevoorschijn kwam. Ze is de ware voor mij."
Vreet je nu dan alle koningshuisbladen en tv-programma s in de hoop een glimp van haar op te vangen?
"Nee. Absoluut niet. Ik zag laatst per ongeluk een foto van haar in De Telegraaf. Dat was een hele nare foto. Ze leek wel platgespoten. Ik herkende mijn eigen vrouw niet."
Heb je ook nog steeds jullie trouwring om?
"Niet meer. Die heb ik op een gegeven moment huilend aan mijn moeder gegeven."
Het ene moment zeiden jij en Margarita: 'We will stick together till the end. Niemand komt tussen onze liefde voor elkaar.' Het volgende moment was ze ineens bij je weg. Wat is er nu eigenlijk gebeurd?
"Ik weet niet precies hoe dat in haar hoofdje heeft gespeeld. De druk van de familie was heel groot. En Margarita is een bang vogeltje. Haar moeder was een nymfomane, een beetje een triest figuur. Op de verjaardag van Trix heeft ze dan zo'n rode broek aan waarbij je kunt liplezen. Irene wil met iedereen naar bed. Toen Margarita twaalf was en van school thuis kwam stond haar moeder Herman van Veen te pijpen. Nou, Margarita weigert tot op de dag van vandaag naar een theatershow van die man te gaan."
Maar hoe ging dat dan? Op een dag kwam Margarita thuis en zei: 'Ik ga terug naar de familie?'
"We waren in Nederland voor haar verjaardag. Die vierden we bij mijn moeder. Want die is veel meer een moeder voor Margarita dan Irene ooit is geweest. We logeerden in een hotel in Amsterdam. We waren alletwee doodop van alle ellende. Margarita voelde zich niet lekker. Plotsklaps wilde ze alleen naar de film. Ze moest even ontspannen, zei ze. En had even een adempauze nodig. Toen vertrouwde ik het eigenlijk al niet meer. De volgende dag zouden we samen terugvliegen naar Frankrijk. Maar zij was er niet. Ik kreeg haar niet meer aan de telefoon. Niks. En ik móést terug. Sindsdien heb ik haar niet meer gezien of gesproken. Zij heeft nu een nieuw huis van een half miljoen, een nieuwe auto, ik heb helemaal niks meer. En als het om alimentatie gaat, stelt ze de scheiding uit. Maar dat is Trix. Dit doet Margarita niet."
Heb je Margarita wel eens geslagen?
"Wat is dat voor een vraag! Nee, natuurlijk niet. Nooit! I took care of her."
Lieg jij wel eens?
"Nooit!"
Gebruik je wel eens drugs?
"Ik rook wel eens een stickie. Hoe moet ik anders slapen!"
Waarom viel Margarita op jou?
"Omdat ik groot was. Dat vond ze sexy. En rijk, intellectueel en snel. Ze was gelijk head over heels. Ik kwam elke dag met een bos bloemen thuis. Of met een cheeseburger. Die vond ze heerlijk. Zelfs midden in de nacht. Al was het half vijf, daar ging ik weer, een cheeseburger voor d'r halen. Of koken. Ik deed van alles. Ramen lappen, dweilen."
Wat is er niet leuk aan jou?
"Ik ben te lang. Als ik kleiner was geweest en twee wratten op mijn neus had gehad, was er niet zo veel jaloezie van haar familie geweest. Ik was 32 jaar, miljonair, directeur van meerdere bedrijven, ze waren gewoon stront jaloers. Ze zijn ook altijd jaloers op elkaar. Over wie er het meest in de roddelbladen voorkomt. Of in RTL Boulevard. Daar zitten ze allemaal naar te kijken. En daar bellen ze elkaar ook over. Het was allemaal jaloezie van die ordinaire pannenkoeken. Want dat zijn ze, strontordinair. Als Beatrix binnenkomt, komt er gewoon een boerin binnengelopen. Het is van geen enkel allooi. Trix rookt en zuipt ook als een ketter. Het liefst rode wijn. Dan krijgt ze zo 'n paarse mond, paarse tanden en zakt haar pruik. Hetzelfde geldt voor Willem Alexander. We zaten een keer in de vipruimte op Schiphol en Maxima was te laat. 'Het is altijd lastig die Spaansbloedige wijven', zei Alex. 'Dat beest van mij ook. Maar ja, het geeft mij wel de gelegenheid om mezelf even leeg te schijten.' Dat soort boeren zijn het. Je ziet het ook aan de handen. Adel heeft handen. Beatrix heeft biggenpoten."
Kun je voorstellen dat je de strijd tegen het koningshuis ooit opgeeft?
"Nóóit! Ik moet nog beginnen. My life has yet to begin. Ik ben het geweten van Nederland. Het is ook mijn land dat naar de verdommenis gaat. Ik buig niet voor tuig. Dat doe ik niet. De enige manier waarop je mij stopt, is met drie kogels in mijn kop."
Maar stel nou dat Margarita nooit meer bij je terugkomt?
"Als dat gebeurt, word ik gek."