05 Jun '06 - 1003 W, 2 I - + 33 - 14 NATHALIE MAAKT VRIENDEN MET...FRANCISCO VAN JOLE

INTERVIEW VOOR DE BLVD

Verkeer je momenteel in een zwart gat, na je De-Wereld-Draait-Door-debacle?
"Nee. Ik ontleen mijn identiteit niet aan dat programma. In de tijd dat DWDD startte, begon ik met vier nieuwe dingen: de Geitenwollensokkenshow op Radio I, Nieuwslicht, een nieuwe rubriek in de Volkskrant en dit. Dus ik had niet zoiets van o jee, hier staat of valt mijn carrière mee. Maar goed, het is wel zo dat ik wel graag de beste wil zijn in wat ik doe."
Maar je was niet de beste.
"Nee. Maar ik kan daar vrij gemakkelijk overheen stappen. Toen DWDD begon hadden we een ander programma voor ogen dan hoe het zich uiteindelijk ontwikkeld heeft. Het is een feel good-programma geworden. En je kunt veel van mij zeggen, maar ik ben nu niet bepaald de meest aansprekende feel good persoon."
Hoe is het om zo publiekelijk te worden geschoffeerd?
"Dat interesseert me echt geen ene zak. Je ontwikkelt jezelf, maar als iets op een gegeven moment nog steeds niet lukt, moet je je conclusies trekken. Weet je wanneer ik ermee zou zitten? Als ik echt iets verkeerds zou hebben gedaan, als ik gewoon blunder. Maar ik heb niet geblunderd."
Het is toch blunderen als je de achternamen van je gasten niet kent?
"Ik weet helemaal niets van de mainstream. Cabaretiers ken ik niet. Zo af en toe kijk ik daar wel eens naar, maar ik ben daar heel snel mee klaar. Dat is niet mijn wereld. Dat was een van de dingen die meespeelden. De meeste gasten in DWDD kende heel Nederland, behalve ik. Ik heb geprobeerd om dat in te halen, uiteindelijk heb ik drie keer die fout gemaakt. Dat is jammer, maar daar zit ik niet mee."
Hoe heb je geleerd om daar niet mee te zitten?
"Omdat er geen beginnen aan is. Er zijn een heleboel mensen die een hekel aan mij hebben. Nou, dat is dan maar zo. Ik ben toch te veel met mezelf bezig om me daarmee bezig te houden."
Heb je ooit gedacht: ik ga in therapie, ik wil wel wat socialer worden, want nu krijg ik veel te veel vijanden?
"Nee. Sterker nog, als ik geen vijanden zou hebben, zou ik ze maken. Ik ben criticus. Ik schrijf over wat er mis is in de wereld. Als je daar geen vijanden mee maakt, dan doe je je werk slecht hoor."
Had je op school ook veel ruzie?
"Ik ben op school vreselijk gepest. Ik werd elke dag in elkaar geslagen. Op bestelling ook. Dat was geen pretje. Toen ontdekte ik dat ze, als je verbaal maar scherp genoeg bent, niet bij je in de buurt durven te komen."
Waarom werd je gepest?
"Omdat ik uit een klein dorpje kwam en naar de mavo in Hoogvliet ging, wat toen een van de ruigste delen van Rotterdam was. Ik kwam daar als pubertje binnen, ik speelde nog met autootjes bij wijze van spreken, terwijl die jongens daar niks anders deden dan brommers stelen."
Ben je daardoor zo 'n Einzelgänger geworden?
"Dat ben ik altijd geweest. Ik ben opgegroeid als kind van het enige katholieke gezin in een zwaar gereformeerd dorp. Ik zat op de lagere school in een ander dorp, omdat er in de buurt geen katholieke scholen waren. Dus ik ben altijd gewend alles alleen te doen. Ik moet een knop omzetten om dat niet te doen."
Kun je wel een relatie hebben?
"Ik heb nu tien jaar een relatie met een vrouw, maar ik ben niet gemakkelijk. Ik kan nu bijvoorbeeld wel op vakantie, vroeger wilde ik dat nooit."
Heb je wel eens last van faalangst?
"Ik heb enorme faalangst. Ik lig soms dagen in bed met de dekens over mijn hoofd. Maar je moet je over die faalangst heen zetten. Angsten moet je opzoeken en bij de lurven grijpen, anders word je er maar door beheerst."
Werkt die methode altijd? Ben je nergens bang voor?
"Ik ben alleen bang in het donker. Ik ben bang voor spoken, al weet ik dat ze niet bestaan. Ik slaap altijd met het licht aan."
Hoe ziet een spook er voor jou uit? Is het een wit laken?
"Nee, nee, nee. Maar ik heb vaak nachtmerries. De laatste die ik had was dat mijn dooie broer op mij lag."
Waar komen die nachtmerries vandaan?
"De allereerste keer dat ik een nachtmerrie had - ik was een jaar of zeven - was ik zo overstuur dat ik toen ik wakker werd van mijn moeder thuis mocht blijven. Dus het is beloond. Zo verklaar ik het dat ze bleven. Met een lampje heb ik geen nachtmerries. In die zin ben ik een rare kwibus, dat weet ik ook wel, maar ik ga niet in therapie om er vanaf te komen, als een lampje ook helpt."
Twijfel je wel eens structureel aan jezelf?
"Nee. Sterker nog: alles wat ik doe, heb ik alleen maar aan mezelf te danken. Ik heb geen netwerk. Alles wat ik heb bereikt, heb ik zelf bereikt. Ik heb geen familie meer. Mijn ouders zijn overleden en mijn broer, die mijn beste vriend was, is drie jaar geleden plotseling overleden, een week voor zijn huwelijk. Het adressenbestand dat hij had aangemaakt voor zijn huwelijk, heb ik gebruikt voor zijn begrafenis. Ik keek altijd tegen mijn broer op. Hij was in staat zich aan zijn eigen haren uit het moeras te trekken. En hij was sociaal. Ongeveer het tegenovergestelde van wat ik ben. Dus ik heb wel tegenslagen gehad. Maar ik weet niet wat ik met dat soort dingen moet. Ik vind verdringing een behoorlijk effectief middel. Dus in die zin klopt het wel, dat jij verbaasd bent dat ik weinig zit met een tegenslag als DWDD, ik schuif het gewoon aan de kant."